معماری ابر هیبریدی مدرن

امروزه، معماری ابری ترکیبی کمتر بر روی اتصال فیزیکی متمرکز است، و بیشتر بر روی پشتیبانی از قابلیت حمل بارهای کاری در تمام محیط‌های ابری، و بر روی خودکار استقرار آن حجم‌های کاری در بهترین محیط ابری برای یک هدف تجاری معین تمرکز دارد.  

چندین روند باعث این تغییر می شوند.

به عنوان بخشی از گام مهم بعدی در تحولات دیجیتالی خود، سازمان‌ها در حال ساخت برنامه‌های کاربردی جدید و مدرن‌سازی برنامه‌های کاربردی قدیمی هستند تا از  فناوری‌های بومی ابری  استفاده کنند – فناوری‌هایی که توسعه، استقرار، مدیریت و عملکرد پایدار و قابل اعتماد را در محیط‌های ابری و فروشندگان ابری امکان‌پذیر می‌سازند.

به طور خاص، آنها در حال ساختن یا تغییر برنامه‌ها برای استفاده از  معماری میکروسرویس‌ها  هستند، که برنامه‌ها را به اجزای کوچک‌تر، با اتصال آزاد و قابل استفاده مجدد تقسیم می‌کند که بر روی عملکردهای تجاری خاص متمرکز شده‌اند. و آنها در حال استقرار این برنامه‌ها در  کانتینرها هستند—واحدهای اجرایی سبک وزن که فقط حاوی کد برنامه و وابستگی‌های سیستم عامل مجازی‌شده مورد نیاز برای اجرای آن هستند.

در سطح بالاتر، ابر عمومی و خصوصی دیگر «مکان» فیزیکی برای اتصال نیستند. به عنوان مثال، بسیاری از فروشندگان ابر اکنون خدمات ابر عمومی را ارائه می دهند که در مراکز داده داخلی مشتریانشان اجرا می شود. ابرهای خصوصی که زمانی منحصراً در محل اجرا می شدند، اکنون اغلب در مراکز داده خارج از محل، در شبکه های خصوصی مجازی (VPN) یا ابرهای خصوصی مجازی (VPC) یا در زیرساخت های اختصاصی اجاره شده از ارائه دهندگان شخص ثالث (که گاهی اوقات عمومی هستند ) میزبانی می شوند. ارائه دهندگان ابر).

علاوه بر این، مجازی‌سازی زیرساخت – که زیرساخت به‌عنوان کد نیز نامیده می‌شود – به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد تا با استفاده از هر گونه منابع محاسباتی یا منابع ابری واقع در پشت یا خارج از فایروال، این محیط‌ها را بنا به درخواست خود ایجاد کنند. این امر با ظهور  محاسبات لبه‌ای اهمیت بیشتری پیدا می‌کند ، که فرصت‌هایی را برای بهبود عملکرد جهانی برنامه‌ها با انتقال حجم‌های کاری و داده‌ها به جایی که محاسبات واقعی انجام می‌شود، ارائه می‌دهد. 

در نتیجه این عوامل و سایر عوامل، زیرساخت‌های ابری ترکیبی مدرن شروع به ادغام در اطراف یک پلت فرم ترکیبی چند ابری یکپارچه می‌کنند که شامل:

• پشتیبانی از توسعه و استقرار اپلیکیشن بومی ابری در تمامی انواع ابر (عمومی و خصوصی) و ارائه دهندگان ابر
• یک سیستم عامل واحد در تمام محیط ها
• یک پلت فرم ارکستراسیون کانتینر – معمولاً  Kubernetes  – که استقرار برنامه‌ها را در محیط‌های ابری خودکار می‌کند. 

توسعه Cloud-Native به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا برنامه های کاربردی یکپارچه را به واحدهایی از عملکرد متمرکز بر کسب و کار تبدیل کنند که می توانند در هر جایی اجرا شوند و در برنامه های مختلف مورد استفاده مجدد قرار گیرند. یک سیستم عامل استاندارد به توسعه دهندگان این امکان را می دهد تا هر نوع وابستگی سخت افزاری را در هر ظرفی ایجاد کنند. و هماهنگ‌سازی و اتوماسیون Kubernetes به توسعه‌دهندگان امکان کنترل دقیق، تنظیم و فراموش کردن آن را بر پیکربندی و استقرار کانتینر – از جمله امنیت، تعادل بار، مقیاس‌پذیری و موارد دیگر – در چندین محیط ابری می‌دهد.

مزایای یک پلت فرم ابری ترکیبی یکپارچه