خطرات امنیتی سرورهای ابری
خطرات امنیتی سرورهای ابری
مسائل امنیتی در محاسبات ابری چالش‌های قابل توجهی را برای سازمان‌ها ایجاد میکند. هر چند استفاده از فضاهای ابری مزایای فراوانی را ارائه می‌دهد، اما خطرات مختلفی را نیز با خود به همراه می‌آورد که نیاز به توجه دارند. با پیشرفت تکنولوژی، تهدیدات نیز در حال تغییر هستند و سازمان‌ها باید همواره هوشیار باشند تا دارایی‌های ارزشمند خود را حفظ کنند. درک این خطرات امری حیاتی است و آگاهی از وجود راهکارهای موثر برای کاهش این خطرات حائز اهمیت است. با پیشگیری و رفع مسائل امنیتی، سازمان‌ها می‌توانند از قدرت فضای ابری استفاده کنند و در عین حفظ صحت، محرمانگی و قابلیت دسترسی اطلاعات و منابع خود را حفظ کنند.
فهرست مطالب
خطرات متداول ابر
مسائل مربوط به امنیت فضاهای ابری همواره در حال تغییر است و تهدیدات جدید به طور مداوم ظاهر می‌شوند. در این مقاله، به بررسی چندین مسئله امنیتی برجسته در محاسبات ابری می‌پردازیم که سازمان‌ها باید از آنها آگاه باشند تا اطمینان حاصل کنند که اطلاعات حساس و منابع خود را حفظ می‌کنند. با درک این خطرات، سازمان‌ها می‌توانند اقدامات پیشگیرانه‌ای اتخاذ کنند تا آسیب‌پذیری‌ها را کاهش داده و محیط‌های ابری خود را در برابر نقض امنیتی ممکن تقویت کنند.
1. نقض‌های امنیتی در ابر
شرکتی را در نظر بگیرید که اطلاعاتش را در فضای ابری پیاده میکند. در این روش اطلاعات آن شرکت خارج از محدوده شبکه قرار دارند و مستقیماً از طریق اینترنت عمومی قابل دسترسی هستند. این وضعیت، در حالی که دسترسی به زیرساخت برای کارکنان و مشتریان را راحت‌تر میکند، همچنین آسیب‌پذیری سازمان را در برابر حملات افراد مخرب به منابع مبتنی بر ابر افزایش می‌دهد. پیکربندی‌های امنیتی ناکافی یا اطلاعات احراز هویت تخریب شده می‌توانند بدون آگاهی سازمان به مهاجمان اجازه ورود بدهند.
راهکار: برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز ناشی از انتشار تصادفی اطلاعات در محیط‌های ابری، سازمان‌ها باید پیکربندی‌های امنیتی قوی را پیاده‌سازی کنند، کنترل دسترسی‌های دقیق را اعمال کنند، منابع ابری خود را به طور منظم نظارت و بررسی کنند، کارکنان را درباره خطرات امنیتی آموزش دهند، از ابزارهای خودکار امنیتی استفاده کنند، سیستم‌های خود را با استفاده از مدیریت پچ به‌روز نگهداری کنند و اطلاعات احراز هویت را به طور منظم بررسی و تغییر دهند. این تدابیر امنیتی بهبود کلیت وضعیت امنیتی را تقویت کرده و احتمال دسترسی غیرمجاز در پیاده‌سازی‌های مبتنی بر ابر را کاهش می‌دهند.
2. دروازه‌های آسیب‌پذیر
ارائه‌دهندگان خدمات ابری (CSP) معمولاً مجموعه‌ای از رابط‌های برنامه نویسی برنامه (API) و رابط‌های مشتری را ارائه می‌دهند که به صورت جامع مستند شده‌اند تا قابلیت استفاده آنها را بهبود بخشند. با این حال، این روش، زمانی که مشتریان نتوانند این رابط‌ها را به طور کافی در زیرساخت ابری خود امن کنند خطراتی را به همراه می‌آورد. مستندات متمرکز بر مشتریان، هر چند برای تسهیل استفاده طراحی شده است، ممکن است به طور ناخواسته به سارقان سایبری در شناسایی و بهره‌برداری از آسیب‌پذیری‌ها برای دستیابی به دسترسی غیرمجاز و سرقت داده‌های حساس از محیط ابر سازمان کمک کند.
راهکار: برای کاهش خطر دسترسی غیرمجاز و سرقت داده از طریق رابط‌های ناامن در زیرساخت مبتنی بر فضای ابری، سازمان‌ها باید تدابیر زیر را اجرا کنند. ابتدا، ارزیابی‌های امنیتی منظمی را برای شناسایی و رفع آسیب‌پذیری‌ها انجام دهند. ثانیاً، کنترل‌های دسترسی قوی و مکانیزم‌های احراز هویت قوی را برای امن کردن نقاط پایانی API به‌کار بگیرند. سوماً، API ها را به طور منظم به‌روزرسانی و پچ کنند تا آسیب‌پذیری‌های شناخته شده را کاهش دهند. در نهایت، به مشتریان آموزش جامعی درباره استفاده امن از API ارائه داده و آنها را تشویق به رعایت بهترین شیوه‌های امنیتی کنند تا از سو استفاده سارقان سایبری جلوگیری شود.
3. خطرات به اشتراک گذاری داده‌ها
محیط محاسبات ابری برای ارائه‌ی آسان به اشتراک گذاری داده‌ها طراحی شده است. بسیاری از پلتفرم‌های ابری ویژگی‌هایی مانند دعوتنامههای ایمیل و پیوندهای به اشتراک گذاشته شده ارائه می‌دهند تا همکاری با دیگران و اعطای دسترسی به منابع مشترک را ممکن سازند. این راحتی هرچند مفید است، اما مسائل امنیتی قابل توجهی را نیز به همراه می‌آورد. به اشتراک گذاشتن بر اساس پیوند، یک گزینه محبوب به دلیل آسانی استفاده، چالش‌هایی در کنترل دسترسی به منابع مشترک ایجاد میکند. پیوندهای به اشتراک گذاشته شده می‌توانند به‌صورت غیرمجاز از طریق ارسال مجدد، سرقت یا حدس توسط سارقان سایبری استفاده شوند و منجر به دسترسی غیرمجاز می‌شوند. علاوه بر این، لغو دسترسی برای یک دریافت کننده خاص با استفاده از به اشتراک گذاشتن بر اساس پیوند غیرممکن است.
راهکار: برای کاهش خطرات امنیتی مرتبط با به اشتراک گذاری بر اساس پیوند در محیط ابری، سازمان‌ها باید اقدامات پیشگیرانه زیر را اجرا کنند. ابتدا، به جای استفاده از پیوندهای به اشتراک گذاشته شده، تشویق به استفاده از روش‌های دسترسی کنترل شده مانند دعوتنامههای شخصی‌سازی شده کنید ثانیاً، به طور منظم کاربران را درباره اهمیت روش‌های مسئولانه به اشتراک گذاری و خطرات مرتبط با به اشتراک گذاری پیوند آموزش دهید. سوماً، کنترل‌ها و مجوزهای دسترسی را پیاده‌سازی کنید که به مدیران اجازه می‌دهد در صورت لزوم دسترسی را برای دریافت‌کنندگان خاص لغو کنند. در آخر، مکانیزم‌های نظارت و بررسی مانند مانیتورینگ و آزمایش‌گری را بکار ببرید تا هرگونه تلاش برای دسترسی غیرمجاز را تشخیص داده و به سرعت با آنها برخورد کنید.
4. عدم مانیتورینگ واضح
به دلیل قرارگیری منابع مبتنی بر ابر سازمان در خارج از شبکه شرکت و وابستگی به زیرساخت‌های شخص ثالث، ابزارهای مانیتورینگ شبکه سنتی در محیط‌های ابری کارآمدی ندارند. علاوه بر این، برخی سازمان‌ها به ابزارهای امنیتی ویژه برای استقرار در محیط‌های ابری نیازمندی دارند. به همین دلیل، مانیتورینگ و حفاظت از منابع مبتنی بر ابر به چالش کشیده می‌شود. توانایی محدود در مانیتورینگ و حفاظت از این منابع، سازمان‌ها را در برابر حملات محتمل آسیب‌پذیر میکند و نیاز به راهکارهای امنیتی مخصوص استقرار در محیط‌های ابری را بیشتر میکند. این موضوع نشان می‌دهد که نیازمندی به راهکارهای امنیتی ویژه برای ابر و تقویت مکانیزم‌های دفاعی و افزایش مانیتورینگ در محیط‌های ابری اساسی است.
راهکار: برای مقابله با محدودیت‌های مانیتورینگ و بهبود حفاظت منابع مبتنی بر ابر، سازمان‌ها باید اقدامات زیر را اتخاذ کنند. ابتدا، در ابزارها و راهکارهای امنیتی متمرکز بر ابر سرمایه‌گذاری کنند که برای نظارت و شناسایی تهدیدات در محیط‌های ابری به طور موثر طراحی شده‌اند. در مرحله دوم، مکانیزم‌های نظارت و ثبت‌سفارشی ابر را پیاده‌سازی کنند تا مانیتورینگ در منابع مبتنی بر ابر را فراهم کنند. در سوم، از بروکرهای امنیتی دسترسی به ابر (CASB) استفاده کنند تا سیاست‌های امنیتی یکپارچه را در سرویس‌های ابری اعمال کنند. همچنین، کنترل هویت و دسترسی (IAM) قوی را برای تضمین دسترسی مجاز و نظارت بر فعالیت‌های کاربران پیاده‌سازی کنند. علاوه بر این، بررسی‌های امنیتی منظم و بازرسی‌ها باید انجام شود تا آسیب‌پذیری‌ها شناسایی و کاهش یابند.
5. حملات سایبری
جنایتکاران سایبری به صورت استراتژیک عمل می‌کنند و به اشخاص و سازمان‌هایی حمله می‌کنند که پتانسیل برای حملات سودآور را دارند. زیرساخت‌های مبتنی بر ابر به دلیل دسترسی مستقیم از اینترنت عمومی و نقائص مکرر در تدابیر امنیتی، هدفی جذاب برای این حملات می‌شوند. علاوه بر این، طبیعت مشترک خدمات ابری در بین چندین سازمان، تأثیر حملات موفق را بیشتر میکند و قابلیت بهره‌برداری تکراری را افزایش می‌دهد. بنابراین، پروژه‌های ابری سازمان‌ها به عنوان هدف اصلی حملات سایبری ظاهر شده‌اند، زیرا داده‌های حساس و ارزشمند زیادی را در خود جای داده‌اند.
راه حل: برای کاهش خطر حملات سایبری به پروژه‌های ابری، سازمان‌ها باید تدابیر امنیتی جامعی را اجرا کنند. ابتدا، باید یک رویکرد امنیتی چند لایه را انتخاب کنند که شامل کنترل دسترسی قوی، رمزنگاری و سیستم‌های تشخیص تخریب است. ثانیا، باید به طور منظم زیرساخت‌ها و برنامه‌های ابری را به روزرسانی و پچ کنند تا ضعف‌های شناخته شده را برطرف کنند. سوما، باید ارزیابی‌های امنیتی جامع و آزمون نفوذ را انجام داده و هر ضعفی را شناسایی و رفع کنند. به علاوه، باید کارکنان را درباره بهترین شیوه‌های امنیت سایبری آموزش دهند، اقدامات احراز هویت قوی را اجرا کرده و راهکارهای پیشرفته تشخیص تهدیدات را پیاده‌سازی کنند تا به صورت پیشگیرانه هجمه‌های احتمالی را شناسایی و کاهش دهند.
6. حملاتDoS
ابر نقش حیاتی را در پشتیبانی از عملیات تجاری برای بسیاری از سازمان‌ها ایفا میکند و به عنوان یک پلتفرم ذخیره‌سازی برای داده‌های حیاتی و پایه‌ای برای اجرای برنامه‌های داخلی و مشتری محور ضروری است. به همین دلیل، یک حمله موفقیت‌آمیز از نوع حمله تکراری خدمات (DoS) به زیرساخت ابری می‌تواند عواقب قابل توجهی را در بین چندین شرکت به همراه داشته باشد. به طور خاص، حملات DoS که در آن مهاجم برای متوقف کردن حمله، پول درخواست میکند، به یک تهدید قابل توجه برای سلامت و در دسترسی منابع مبتنی بر ابر یک سازمان تبدیل می‌شوند.
راهکار: برای کاهش خطر حملات DoS و حفاظت از منابع مبتنی بر ابر، سازمان‌ها باید اقدامات پیشگیرانه‌ای را اجرا کنند. اولاً، باید زیرساخت شبکه قدرتمندی با قابلیت‌های مهار حملات توزیع‌شده از سرویس مسدود کننده (DDoS) استفاده کنند تا ترافیک مخرب را شناسایی و فیلتر کنند. دوماً، مکانیزم‌های نظارت بر ترافیک و شناسایی ناهنجاری را پیاده‌سازی کنند تا به شناسایی و پاسخ سریع به حملات DoS بپردازند. سوماً، باید برنامه‌های پاسخ به حوادث را تعیین کنند که مراحلی را برای مقابله و کاهش تأثیر یک حمله DoS شرح دهند. انجام ارزیابی‌های امنیتی منظم و همکاری با ارائه‌دهندگان خدمات ابری می‌تواند دفاع در برابر تهدیدات DoS را بهبود بخشد.
7. خطرات نشت داده
محیط‌های مبتنی بر ابر امکانات به اشتراک گذاری داده را به صورت ساده‌ای ارائه می‌دهند که مستقیماً از اینترنت عمومی قابل دسترسی هستند. کاربران می‌توانند به راحتی از طریق دعوتنامههای ایمیل یا به اشتراک گذاری لینک‌های عمومی، داده‌ها را به اشتراک بگذارند. این امکانات، در حالی که همکاری را تسهیل می‌کنند، نگرانی‌های قابل توجهی را درباره احتمال از دست دادن یا نشت داده به وجود می‌آورد که سازمان‌ها معمولاً آن را به عنوان اولین نگرانی امنیتی ابر خود می‌دانند. به اشتراک گذاری داده از طریق لینک‌های عمومی یا تنظیم مخازن ابر به صورت عمومی، آنها را در برابر هر کسی که لینک را داشته باشد، قرار می‌دهد که خطر دسترسی غیرمجاز و فاش شدن داده را بیشتر میکند.
راهکار: برای جلوگیری از خطرات از دست دادن یا نشت اطلاعات مرتبط با به اشتراک گذاری داده‌های مبتنی بر ابر، سازمان‌ها باید تدابیر امنیتی قوی را پیاده کنند. ابتدا، کنترل دسترسی و مجوزهای سخت گیرانه را اعمال کنید و به افراد یا گروه‌های مجاز فقط اجازه به اشتراک گذاری داده‌ها را بدهید. دوم، از تکنیک‌های رمزنگاری برای حفاظت از داده‌ها در طول انتقال و ذخیره‌سازی استفاده کنید. سوم، راه حل‌های جلوگیری از از دست دادن داده (DLP) را پیاده کنید. علاوه بر این، به منظور بهبود بهترین شیوه‌های به اشتراک گذاری داده و اهمیت حفاظت از حریم شخصی و امنیت داده‌ها در استفاده از ابزارهای همکاری مبتنی بر ابر، به طور منظم کارکنان را آموزش دهید.
8. حریم خصوصی داده‌ها
حریم خصوصی و سری بودن اطلاعات نگرانی‌های قابل توجهی را برای سازمان‌ها مطرح میکند. مقررات سختگیرانه‌ی حفاظت از داده‌ها مانند GDPR، HIPAA و PCI DSS نیازمند حفظ اطلاعات مشتریان هستند و در صورت نقض امنیت، جرایم سنگینی را تحمیل می‌کنند. علاوه بر این، سازمان‌ها مقدار قابل توجهی از داده‌های داخلی که برای حفظ مزیت رقابتی ضروری هستند، در اختیار دارند. در حالی که بهره‌برداری از ابر مزایایی را ارائه می‌دهد، اما برای اکثر سازمان‌ها نگرانی‌های امنیتی قابل توجهی به همراه داشته است. بسیاری از سازمان‌ها تخصص لازم برای تضمین استفاده امن از ابر را ندارند که این منجر به افزایش خطرات از دست دادن اطلاعات می‌شود، که این امر از طریق بسیاری از نقض‌های داده‌های ابر ثابت شده است.
راهکار: برای کاهش نگرانی‌های امنیتی درباره حریم خصوصی داده‌ها در ابر، سازمان‌ها باید اقدامات احترازی مؤثری را پیاده‌سازی کنند. اولاً، برای اطمینان از حفظ اطلاعات حساس، طبقه‌بندی داده‌ها و رمزگذاری جامع انجام دهند. ثانیاً، کنترل دسترسی‌های قوی و مکانیزم‌های تأیید هویت کاربر را برای محدود کردن دسترسی به داده‌ها به افراد مجاز پیاده‌سازی کنند. سوماً، با برگزاری ارزیابی‌های منظم، از رعایت دقیق قوانین حفاظت داده‌های مرتبط اطمینان حاصل کنند. همچنین، برنامه‌های جامع آموزش و آگاهی را برای آموزش کارکنان درباره روش‌های امن استفاده از ابر و خطرات مرتبط با حریم خصوصی داده‌ها ارائه دهند.
برای اجاره سرور های ارزان محاسباتی پشت این شکل کلیک کنید.
تجربه سرور محاسباتی ارزان و قدرتمند با استفاده از سرورهای شبیه سازان
اینجا کلیک کنید9. کم شدن اتفاقی اطلاعات احراز هویت
جنایتکاران سایبری به طور متداول از برنامه‌ها و محیط‌های ابری برای انجام حملات فیشینگ استفاده می‌کنند. پذیرش گسترده خدمات ایمیل مبتنی بر ابر مانند G-Suite و Microsoft 365 همراه با پلتفرم‌های به اشتراک گذاری سند مانند Google Drive، Dropbox و OneDrive، باعث شده است که کارکنان انتظار داشته باشند ایمیل‌هایی که شامل لینک‌هایی برای درخواست تأیید اطلاعات اکانت آنها برای دسترسی به سند یا وبسایت خاصی هستند، دریافت کنند. این آشنایی به طور تصادفی به جنایتکاران سایبری در به دست آوردن مدارک احراز هویت خدمات ابری یک کارمند کمک میکند. بنابراین، افشای اتفاقی اطلاعات احراز هویت ابری نگرانی قابل توجهی برای بیشتر سازمان‌هاست زیرا این امر حریم خصوصی و امنیت داده‌ها و منابع ابری آنها را به خطر می‌اندازد.
راهکار: برای کاهش خطر افشای اتفاقی اطلاعات احراز هویت ابری و جلوگیری از حملات فیشینگ، سازمان‌ها باید اقدامات امنیتی قوی را پیاده‌سازی کنند. اولاً، برنامه‌های آموزشی منظمی برای کارکنان برگزار کنند تا آگاهی درباره تکنیک‌های فیشینگ افزایش یابد و آنها را در شناسایی و اجتناب از ایمیل‌ها یا لینک‌های مشکوک آموزش دهند. ثانیاً، فیلترینگ و راهکارهای امنیتی ایمیل را برای تشخیص و مسدود کردن تلاش‌های فیشینگ پیاده‌سازی کنند. در گام سوم، روش‌های احراز هویت قوی مانند احراز هویت چند عاملی (MFA) را برای افزودن یک لایه اضافی از حفاظت به حساب‌های ابری اعمال کنند. به علاوه، به صورت منظم ورودی‌ها و ثبت‌های دسترسی را نظارت و بررسی کنند تا هر گونه تلاش دسترسی غیرمجاز را شناسایی کنند.
10. رویدادهای امنیت سایبری داخلی
بسیاری از سازمان‌ها پروتکل‌های مشخصی برای رسیدگی به رویدادهای امنیت سایبری داخلی دارند. این امر با مالکیت زیرساخت شبکه در محل و وجود پرسنل امنیت داخلی امکان می‌دهد تا به سرعت این رویدادها را مهار کنند. در مقابل، زیرساخت‌های مبتنی بر ابر، نظارت پایین‌تری را برای سازمان فراهم می‌کنند و مالکیت آنها را محدود می‌کنند که منجر به ناکارآمدی فرآیندهای پاسخ به رویدادها و ابزارهای امنیت سنتی می‌شود.
راه حل: برای مقابله با چالش‌های پاسخ به رویدادها در محیط‌های مبتنی بر ابر، سازمان‌ها باید اقدامات پیشگیرانه را اجرا کنند. اولاً، برنامه‌های پاسخ به رویدادها را به طور خاص برای زیرساخت ابری ایجاد کنند و به محدودیت نظارت و مالکیت توجه کنند. ثانیاً، از ابزارها و خدمات امنیتی مبتنی بر ابر استفاده کنند تا قابلیت‌های تشخیص و پاسخ را ارتقا دهند. سوماً، به طور منظم تمرین های پاسخ به رویدادها را در محیط‌های ابری برگزار کنند تا رویکردهای پاسخ را آزمایش و بهبود بخشند. علاوه بر این، همکاری با ارائه‌دهندگان خدمات ابری را تقویت کنند تا از تخصص و حمایت آنها در طول فرآیند پاسخ به رویدادها بهره‌برداری کنند.
11. تطبیق با قوانین
قوانین حفاظت از داده‌ها مانند PCI DSS و HIPAA برای سازمان‌ها الزاماتی را برای اثبات کنترل دسترسی سختگیرانه به منظور حفاظت از اطلاعات حساس مانند اطلاعات کارت اعتباری و سوابق درمانی اعلام می‌کنند. این ممکن است شامل ایجاد یک بخش جداگانه از لحاظ فیزیکی یا منطقی در شبکه سازمان باشد که تنها به کارمندان مجاز با نیاز واقعی دسترسی می‌دهد. با این حال، اطمینان حاصل کردن و اعتبارسنجی تطابق قوانین در هنگام مهاجرت داده‌های منظم شده به ابر چالش‌برانگیزتر می‌شود. پیاده‌سازی ابر به سازمان‌ها قابلیت نظارت و کنترل محدودی در لایه‌های زیرساختی می‌دهد، که باعث می‌شود رعایت قوانین و مقررات حقوقی به عنوان یک نگرانی امنیتی مهم برای بیشتر سازمان‌ها مطرح شود. برآورده کردن این الزامات نیاز به راهکارهای تطابق ابری ویژه دارد.
راهکار: برای تضمین رعایت قوانین در هنگام انتقال داده‌های منظم شده به ابر، سازمان‌ها باید اقدامات پیشگیرانه‌ای را انجام دهند. اولاً، ارزیابی جامعی از گواهی‌نامه‌ها و کنترل‌های تطابق ارائه‌دهندگان خدمات ابری انجام دهند. ثانیاً، کنترل‌های دسترسی قوی و مکانیزم‌های رمزنگاری برای داده‌های ذخیره شده در ابر پیاده‌سازی کنند. سوماً، سیاست‌های واضحی برای طبقه‌بندی و رسیدگی به داده‌ها تعیین کنند و اطمینان حاصل کنند که با مقررات مربوطه سازگار هستند. علاوه بر این، به صورت منظم زیرساخت ابری را نظارت و بررسی کرده و راهکارهای تطابق ابری ویژه را برای پیگیری و گزارشگیری وضعیت تطابق پیاده‌سازی کنند.
12. مدیریت داده
ارائه دهندگان ابر به طور معمول چندین مرکز داده را در مکان‌های جغرافیایی مختلف حفظ می‌کنند که قابلیت دسترسی و عملکرد منابع مبتنی بر ابر را بهبود می‌بخشد و در هنگام وقوع رویدادهای مختل کننده مانند طوفان‌های طبیعی یا قطع برق، تحقق توافقنامه‌های سطح خدمات را تضمین میکند. با این حال، سازمان‌های استفاده کننده از ذخیره سازی ابری به طور معمول قادر به دیدن مکان‌های خاص مرکز داده در شبکه ارائه دهنده نیستند. رعایت مقررات حفاظت از داده مانند GDPR بسیار مهم است، زیرا ذخیره داده‌های شهروندان اتحادیه اروپا در پلتفرم‌های ابری با مراکز داده در خارج از مناطق تایید شده ممکن است منجر به عدم رعایت قوانین و مقررات حقوقی شود. علاوه بر این، قوانین قضایی مختلف مربوط به دسترسی به داده برای اهداف انفورماتیک قضایی و امنیت ملی می‌توانند بر حریم خصوصی و امنیت داده‌های مشتری تأثیر بگذارند.
راهکار: برای مقابله با نگرانی‌های مربوط به حاکمیت، اقامت و کنترل داده در ابر، سازمان‌ها باید اقدامات زیر را اتخاذ کنند. اولاً، مکان‌های مرکز داده ارائه دهندگان ابر را به دقت ارزیابی کرده و اطمینان حاصل کنید که با مقررات حفاظت از داده مربوطه سازگار هستند. ثانیاً، توافقنامه‌های قراردادی قوی با ارائه دهندگان ابر برای اطمینان از شفافیت و کنترل بر مکان‌های ذخیره داده پیاده‌سازی کنند. سوماً، از رمزنگاری و تکنیک‌های رمزگذاری داده استفاده کنید تا حریم خصوصی داده را حفظ کرده و در برابر دسترسی غیرمجاز محافظت کنید. در نهایت، سیاست‌های محل اقامت داده را به طور منظم بررسی و به روزرسانی کنید تا با مقررات و الزامات قضایی در حال تغییر هماهنگ شوید.
13. حفاظت از ابر
اگرچه استفاده از ابر برای سازمان‌ها چندین مزیت دارد، اما خطرات و نیازهای امنیتی منحصر به فردی را نیز به همراه می آورد. زیرساخت ابری به طور قابل توجهی با مراکز داده محلی متفاوت است و این امر نیازمند رویکردهای امنیتی متمایزی است. ابزارها و راهبردهای امنیتی سنتی ممکن است برای محیط‌های ابری حفاظت کافی را فراهم نکنند. برای به دست آوردن بینش جامع درباره چالش‌ها و تهدیدات امنیتی ابر، توصیه می‌شود که به گزارش امنیت ابر دسترسی پیدا کنید تا اطلاعات مفصل و توصیه‌های ارزشمندی را دریافت کنید.
راهکار: برای کاهش تهدیدات امنیتی و نگرانی‌های مرتبط با زیرساخت ابری، سازمان‌ها باید یک استراتژی جامع امنیتی را پیاده‌سازی کنند. ابتدا، یک بررسی دقیق از ارائه دهندگان خدمات ابری انجام دهید و اطمینان حاصل کنید که آنها به استانداردها و گواهی‌های امنیتی سختگیرانه پاسخگو هستند. ثانیاً، از راهکارهای امنیتی خاص ابری مانند بروکرهای امنیت دسترسی به ابر (CASB) و پلتفرم‌های حفاظت از بارکار ابری (CWPP) استفاده کنید تا نظارت و کنترل را بهبود بخشید. سوماً، روی شناسایی هویت و مدیریت دسترسی قوی تأکید کنید، رمزگذاری داده را پیاده‌سازی کنید و فعالیت‌های ابری را به صورت منظم نظارت و تجزیه و تحلیل کنید تا رفتارهای مشکوک را شناسایی کنید.
نکته نهایی
این مسائل امنیتی در محیط ابری نیازمند توجه فراوان سازمان‌ها هستند. خطرات مرتبط با فناوری ابر قابل توجه هستند و نیازمند تلاش‌های دقیق برای حفاظت از داده‌های حساس و کاهش خطرات احتمالی هستند.
با شناخت چندین خطر امنیتی برجسته که در این مقاله بحث شده است، سازمان‌ها می‌توانند اقدامات پیشگیرانه‌ای را برای تقویت محیط ابری خود انجام دهند. پیاده‌سازی کنترل‌های دسترسی قوی، تدابیر رمزگذاری و استفاده از راهکارهای جامع نظارت می‌تواند به طرز قابل توجهی امنیت منابع مبتنی بر ابر را بهبود بخشد.
برای سازمان‌ها حائز اهمیت است که امنیت ابری را به عنوان اولویت مد نظر قرار دهند و با بهره‌گیری از فناوری‌های پیشرفته و شیوه‌های بهتر، دارایی‌های خود را حفظ کنند و سریت، صحت و دسترسی داده‌های خود را حفظ کنند.
با برنامه‌ریزی دقیق و تدابیر استراتژیک، سازمان‌ها می‌توانند با مقاومت در برابر چالش‌های امنیتی در حوزه ابر، در مسیریابی محیط ابری خود پیشرو باشند.
نویسنده:Kerem Gülen
دیدگاهتان را بنویسید